To nauczyciele ze wszystkich stron świata. Pracują różnymi metodami, w różnych środowiskach, uczą różnych przedmiotów. Łączy ich pasja nauczania i niebanalne pomysły.
Listę finalistów ogłosił w tym roku Hugh Jackman, słynny amerykański aktor, który ma do tego zawodu stosunek emocjonalny. Nauczycielką jest jego ulubiony wujek, nauczycielką jest jego siostra oraz brat. A prawdziwym aktorem stał się dzięki intuicji i niesłychanej cierpliwości Lyle Jonesa, nauczyciela, który wytrzymał z nim długich osiemnaście miesięcy, zanim aktor odnalazł ścieżkę do wnętrza postaci, w które miał się wcielić.
A oto dziesięciu tegorocznych finalistów Global Teacher Prize:
Andrew Moffat z angielskiego Birmingham uczy w Parkfield Community School, w której dominują imigranci. Dla dziewięćdziesięciu procent z nich angielski jest językiem nabytym. Andrew nie ustaje w wysiłkach by zintegrować nie tylko swoich uczniów, ale też ich rodziców.
Podobnie Daisy Mertens z Holandii, która uczy w szkole skupiającej uczniów z ponad 30 krajów. Daisy stara się uczyć w taki sposób, aby żadne dziecko nie poczuło się wykluczone z powodu słabszej znajomości języka czy różnic kulturowych.
Débora Garofalo z brazylijskiego Sao Paulo uczy w szkole położonej w faweli. Wielką wadę tego miejsca zmieniła w zaletę: stworzyła program budowy robotów… z odpadków, czyli tego, czego w slumsach jest najwięcej.
Japończyk Hidekazu Shoto wymyślił, w jaki sposób efektywnie uczyć angielskiego bez konieczności podróży do krajów anglojęzycznych. Idealne rozwiązanie dla dzieci z ubogich rodzin.
Martin Salvetti z Argentyny zintegrował uczniów i nauczycieli w zaskakujący sposób. Stworzył weekendowy klub piłkarski, w którym grają jedni i drudzy. Więzi, które powstały na boisku, przeniosły się do klas i fenomenalnie poprawiły wyniki nauczania.
Melissa Salguero uczy muzyki w szkole publicznej w nowojorskim Bronksie. Stworzyła w niej big band, który nie tylko uczy muzykowania, ale świetnie integruje społeczność i służy jako przykład, że nawet w niesprzyjających okolicznościach można osiągnąć sukces.
Peter Tabichi uczy w jednym z najbiedniejszych rejonów Kenii. Brak jakiegokolwiek wyposażenia klas i ogromne problemy z przemocą i narkotykami nie powstrzymały go przed stworzeniem programu wspierającego klasowe talenty i rozwijaniem szkolnego klubu naukowego.
Swaroop Rawal jest nauczycielką w indyjskim mieście Gujarat. Opracowała metodę nauki poprzez tworzenie sztuk teatralnych. Łączy w niej dyskusje i debaty z rysunkiem i śpiewem oraz szeregiem innych umiejętności. Jej metoda świetnie sprawdza się poza szkolnymi murami – w ubogich środowiskach, w których dzieci nie mają szans na szkolną edukację.
Walka z biedą to zadanie numer jeden dla Władimira Apkazawy. Przedsiębiorczy gruziński nauczyciel zdobywa fundusze na dożywianie dzieci oraz umożliwienie pełnego uczestnictwa w życiu szkolnym. Jego pomysły wyszły już poza własną szkołę i objęły 14 placówek.
Yasodai Selvakumaran urodziła się w Australii w rodzinie Tamilów, uchodźców ze Sri Lanki. Wychowana w społeczności wykluczonej z głównego nurtu życia w Australii, doskonale rozumie sytuację Aborygenów zmagających się z tymi samymi problemami. Za nauczanie aborygeńskich dzieci zdobyła szereg australijskich nagród i wyróżnień.
W zeszłym roku do Global Teacher Prize zgłoszono ponad dziesięciu tysięcy zgłoszeń ze 179 krajów. Spośród nich najpierw wyłoniono pięćdziesięciu finalistów. Była wśród nich Polka, Magdalena Dygała, nauczycielka języka angielskiego w Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 7 w Radomiu.
Laureat tegorocznej Global Teacher Prize wybrany zostanie spośród powyższych dziesięciu osób. Poznamy go w marcu tego roku.
Źródło: Global Teacher Prize
Foto: The Varkey Foundation
Twój komentarz może być pierwszy