Czy kiedykolwiek zastanawialiście się jak rysowanie, lepienie lub inne zajęcia plastyczne mogą przyczyniać się do ogólnego rozwoju Twojego dziecka? Czy malowanie przez trzylatka farbami może nieść ze sobą jakieś wartości poza rozsmarowywaniem kolorowej mazi i brudzeniem się malucha? Albo czy rozdzieranie na kawałki gazet przez dwulatka jest tylko robieniem niepotrzebnego bałaganu?
Dlaczego w szkole zajęcia plastyczne nie miałyby zajmować tyle samo uwagi co zajęcia z matematyki i języka polskiego? Obecnie wciąż wiele osób dorosłych nie przywiązuje szczególnej wagi do twórczości plastycznej dzieci. Wartość zajęć plastycznych w szkołach często jest deprecjonowana przez rodziców, nierzadko też przez nauczycieli. Czy słusznie?
W tzw. dorosłym świecie wymagane jest bycie kreatywnym. W pracy zawodowej promowani są najbardziej ludzie aktywni i pomysłowi, zdolni do twórczego podejścia w rozwiązywaniu problemów. Kiedy, jeśli nie w dzieciństwie mamy wyćwiczyć w sobie zdolności twórcze? Niestety polskie szkoły (zwłaszcza publiczne) rzadko realizują główne zadania stymulowania rozwoju osobowości twórczej. A przecież zajęcia plastyczne w dużej mierze mogą przyczynić się do rozwoju różnych obszarów osobowości.
Polscy pedagodzy Bonar i Szmidt zajmujący się twórczością w nauczaniu zintegrowanym, mówią o tzw. trzech sferach, które dziecko powinno rozwijać (Szmidt K. J., Bonar J., Program edukacyjny, Żywioły. Lekcje twórczości w nauczaniu zintegrowanym, WSiP,Warszawa, 1998). Mowa tu o sferze poznawczej, sferze emocjonalno-motywacyjnej i sferze działaniowej:
W sferze poznawczej główne cele to:
- stymulowanie i rozwijanie wrażliwości wzrokowej, dotykowej i słuchowej,
- rozwijanie spostrzegawczości i kształtowania umiejętności świadomej obserwacji zjawisk i ludzi,
- rozwijanie umiejętności odkrywania, formułowania problemów,
- rozwijanie umiejętności koncentracji uwagi,
- stymulowanie wyobraźni,
- kształtowanie podstawowych operacji umysłowych czyli syntezy, analizy, uogólnienia,
- pogłębianie wiedzy o zjawiskach, ludziach i rzeczach.
Cele sfery emocjonalno-motywacyjnej to:
- budzenie i rozwijanie ciekawości poznawczej,
- pomoc w szerzeniu samowiedzy i dokonywaniu samooceny,
- pobudzanie otwartości na cudze uczucia i opinie,
- kształcenie empatycznego działania w grupie, zachowań prospołecznych,
- kształcenie umiejętności współpracy w grupie zadaniowej,
- rozwijanie poczucia odpowiedzialności,
- minimalizowanie postaw agresywnych oraz odreagowanie napięć.
W sferze działaniowej cele to:
- zachęcanie do podejmowania inicjatywy,
- rozwijanie samodzielności oraz wytrwałości,
- pobudzanie i rozwijanie ekspresyjnego wyrażania myśli poprzez wybrane formy,
- rozwijanie zdolności manipulacyjnych,
- stymulowanie umiejętności łączenia sprawności emocjonalnych, umysłowych z praktycznymi w rozwiązywaniu problemów dywergencyjnych.
Zajęcia plastyczne uchodzące często jedynie za zwykłą zabawę mogą, realizować wiele zadań i celów ważnych dla rozwijającego się młodego człowieka.
Małe dzieci, które rozpoczynają swoją przygodę z plastyką, często nie potrafią jeszcze werbalnie porozumieć się z otoczeniem. Doświadczają stawianych przez siebie pierwszych linii, malowania pierwszych plam barwnych i lepienia form przestrzennych z nieskrywaną radością. Twórczość plastyczna na każdym etapie rozwoju daje dziecku możliwość samodzielnego badania, poszukiwania i odkrywania otaczającej go rzeczywistości. Wszystkie te zabawy prowadzą do rozwoju jednostki samodzielnie działającej i myślącej oraz osoby twórczej i kreatywnej.
c
c
autorka: Anna Below-Kopacka – pasjonatka sztuki dziecięcej i sztuki (szeroko rozumianej). Plastyk, pedagog, technik plastyk z zakresu architektury wnętrz i wystawiennictwa. Założycielka Pracowni Plastycznej PaKano. Ukończyła studia podyplomowe z zakresu pedagogika wczesnoszkolna i reedukacja na Uniwersytecie Warszawskim, studia pedagogiczne na Akademii Podlaskiej w Siedlcach z tytułem magister pedagogiki ze specjalnością plastyka. Jest absolwentką podyplomowego Studium Sztuk Plastycznych i Technik Wizualnych w Warszawie. Od 8 lat prowadzi zajęcia plastyczne dla dzieci, które dają młodym artystom możliwość nieskrępowanych działań twórczych. Z pasją, radością i zabawą prowadzi zajęcia z historii sztuki z plastyką już nawet z trzylatkami. Prywatnie miłośnik polskiej i francuskiej rzeźby figuratywnej oraz malarstwa francuskiego z okresu Belle Epoque.
PaKaNo, czyli Papier Kamień Nożyczki to pracownia plastyczna dla dzieci w warszawskim Wilanowie. Prowadzi kreatywne warsztaty plastyczne w grupach wiekowych dla dzieci od 2 roku życia oraz zajęcia z historii sztuki z plastyką dla starszych dzieci. W pracowni rozwijamy u dzieci naturalną twórczą aktywność. Zabawa kolorem, kształtem, linią i fakturą dostarcza nowych doznań i pobudza do wyobraźni. Warsztaty plastyczne i zajęcia z historii sztuki dostarczają dzieciom wiedzy o sztuce, kulturze oraz umiejętności manualnych i społecznych. Gdy dzieci dostrzegają rozwój swoich umiejętności, czują satysfakcję z własnych działań twórczych, podnoszą własną samoocenę. Aktywność twórcza rozwija u dzieci cechy osobowości tak potrzebne w dorosłym życiu. Głównym atutem zajęć są małe grupy, atmosfera życzliwości i akceptacji.
Discover more from Juniorowo
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
1 komentarz
O tym, że zajęcia plastyczne są równie ważne jak matematyka | Obserwatorium Edukacji
25 lipca 2016 at 09:00[…] Cały artykuł – TUTAJ […]